… | originally uploaded by kilcher
The gnarly grimace and its permanence,
melted like wax under the sun, transformed,
The sneer and its annoying ever-presence,
seemingly gone but really just metamorphosed.
The ubiquitous dark gloomy cloud above,
ominous and irritatingly omnipresent,
faded, disappeared, looked like it’s gone,
but it’s still there, only now it’s translucent.
That dark brooding figure so often reminiscent
of dysphoria, of melancholy, of infinite sadness,
slowly and somehow grudgingly finally stops scowling,
finally accepts a concept as foreign as happiness.
17:49 2008/09/02
ay ang lalim. pinagpipilitan mo kaseng permanently gloomy ka eh hndi naman.
mga uling tayo! uling! nagbabagang uling! habang nagbabaga minsan lang pwede humirit yang gloomy-gloomy na yan. masusunog lang sya at maglalaho.
gloom? sadness? emo lang yan. pauso ng goth. may tatalo pa rin sa itim ng goth! ang itim ng uling!
panalo ka uling! uling for life! uling forever! sooliiiid!
kiss fm!
^ ay naku, pakiramdam ko lang din hindi magtatagal eto (uh oh here comes the nullifying factor na namaaaaan). pero shems, ano kaya catch neto? aaaaargh.
bat feeling ko happy ending naman sya? that’s good di ba? heheheh
masayang maging masaya
kelangan din ng break sa gloom
jem supposedly happy ending siya. di lang keri ng powers kong pagmukhaing happy talaga hehe.
madam “break” ibig sabihin temporary lang :p
wahahaha, i speak for myself. good things never last.
madam exactly, kelangan din maging wary sa catch